Wat Rong Khun (witte tempel) in Chiang Rai



23 augustug 2016
Dag 22
Chiang Rai




We slapen heerlijk en we slapen ook lang uit. Richard klopt na negen uur op onze deur en we worden wakker. We haasten ons naar het ontbijt. Een enorm uitgebreid ontbijtbuffet! We smullen ervan.

Na het ontbijt gaan Jort en Niels weer zwemmen. De strandbal laten ze vol water lopen. En ze spelen ermee totdat de bal uit elkaar spat. Die hoeft niet meer mee naar Nederland.... Het is onze laatste dag vandaag. We overleggen wat we vandaag gaan doen. Jort wil heel graag nog naar een waterval of hotsprings. Ik kan in de buurt niets vinden. Dan besluiten we om een uitgebreide massage te nemen. Normaal hebben we een voet- en schoudermassage. Dit keer kiezen we voor een Thai Massage. We krijgen allemaal een set kleding aan (een hele wijde broek en shirt). De massage gaat er stevig aan toe. Richard en ik vinden het wel prettig, maar voor de jongens is het iets te. We krijgen nog een kopje thee en kunnen op een post-it laten weten wat we er van vonden. Inmiddels is het al ver na lunchtijd. We drinken koffie en thee met een broodje bij een bakery en  praten nog wat na over de massage.




We zijn naar Chiang Rai gekomen voor de witte tempel. Die ligt zo'n 10 kilometer buiten de stad. We sluiten een nette deal met een tuktuk en de chauffeur wacht op ons en brengt ons ook weer terug. Tsja, hoe moet je de tempel omschrijven? De tempel is helemaal wit en vol met kunst. Overal zijn gezichten, handen en versieringen te zien. Vaak ook nog met glitterstenen erop. Best indrukwekkend!



     




Als je de tempel uitloopt, kun je een hartje kopen aan een ketting met een paar kraaltjes. Er zijn grote tafels met stiften en je kunt er een wens opschrijven en het hartje ophangen. Dat hebben al tienduizenden mensen gedaan en alle hartjes worden aan grote lampekappen gehangen en als een soort plafond opgehangen in een poort. Je mag je hartje natuurlijk ook meenemen naar huis en dat doen onze jongens. Ze schrijven nog wel even de datum erop als herinnering. Ook kopen we nog een koelkastmagneet. De koelkast thuis heeft al een mooie verzameling.


     


We hebben deze vakantie nog niet bij de McDonalds gegeten en dat willen ze wel heel graag. Richard en ik hebben er echt geen zin in. Dus.....de jongens krijgen geld mee en gaan zelf uit eten bij de McD en Richard en ik gaan naar de all-you-can-eat-Japanner. Het enige restaurant waar het om vier uur 's middags druk is. Je krijgt op tafel een grote pan met boullon en naast je een lopende band. Op de lopende band allemaal hele kleine gerechtjes. Veel groente en veel vis, Maar ook kip, bacon en stukjes rundvlees. Je pakt eraf waar je zin in hebt en kookt het vervolgens in de hete bouillon. Je brengt het op smaak met allerlei teriyaki-achtige sausjes. De sushi en nog wat kleine gerechtjes die niet in de boulilon hoeven, kun je zelf pakken van een buffet. We weten niet precies wat er allemaal in de bouillon moet, dus we spieken bij de overburen hoe ze het doen. We leren snel en we worden ook steeds handiger in het eten met stokjes. Als wij bijna uitgegeten zijn, komen de jongens ook weer terug en schuiven ze bij ons aan.



Weer terug in het hotel gaan de jongens weer zwemmen en kijken een film. Ik pak ondertussen de rugzakken in. Morgenochtend vliegen we eerst naar Bangkok en later op de avond terug naar Frankfurt.