Erewan National Park.

19 juli 2014 Dag 21 Kanchanaburi We hebben besloten om nog drie dagen in het River Kwai Bridge Resort te blijven. We hadden twee tweepersoonskamers naast elkaar, maar dat is niet echt handig voor ons. Gelukkig hebben ze ook driepersoonskamers en kunnen ze een bed erbij plaatsen. Om acht uur verslepen we alle spullen een gebouwtje verderop in de nieuwe kamer. Deze kamer doen we zonder ontbijt. Het is een uitgebreid ontbijtbuffet, maar de laatste dagen komen we niet verder dan allemaal twee geroosterde witte boterhammen met nutella die we zelf meenemen. Met de Big C op loopafstand en koffie- en thee standaard op de kamer gaan we het drie dagen zelf regelen en besparen zo toch weer 30 euro. In de loop van de ochtend laten we ons met de tuktuk naar het busstation brengen. We willen naar de Erawan waterfalls. We kunnen een daytour nemen maar dan kunnen we niet bepalen wanneer we terugwillen. Een gewone bus is er ook en staat al voor ons klaar. Het kost slechts 50 bath per persoon. Ik had het niet verwacht, maar ook deze bus zet je voor de ingang van het National Park af. Het is een ouderwetse rammelbus en we hebben allemaal een eigen bankje. Zo zitten we toch een beetje ruim.             We halen nog wat drinken en dan beginnen we aan de wandeling. Het is zondag en het is ontzettend druk met Thaise families die uitgebreid aan het picknicken zijn. De watervallen kennen zeven niveaus. De eerste twee zijn erg makkelijk te belopen en je kunt het ook met een golfkarretje doen. Vanaf de derde gaat het looppad omhoog en mag je ook geen eten en drinken meenemen. Als je een fles water mee wilt nemen, dan betaal je een borg van 20 bath en krijg je een code op je fles. Bij de vierde waterval kun je van een natuurlijke glijbaan af, een hele grote steen die door het water spekglad geworden is. Talloze Thaise jongens staan in de rij voor de glijbaan, we besluiten door te lopen naar de vijfde. Net voor de vijfde waterval zwemt er niemand in het water en gaan Richard en de jongens het water in. Er zwemmen talloze grote vissen die direct aan je voeten gaan knabbelen. Daar moet je dus eerst doorheen!       En dan lekker klimmen op de rotsen en afkoelen in het frisse water. Ik blijf bij de spullen en dan begint het ineens te stortregenen. Ik kan niet zo snel verzinnen hoe ik alle spullen droog moet houden en dan lukt dan ook niet. Gelukkig had Richard nog een travelbag in de tas gestopt, zodat we de camera's en telefoon waterdicht konden verpakken. We zijn compleet doorweekt en het pad verandert direct in een moddelpoel. De meeste wandelaars lopen op hun teenslippers of plastic schoentjes en Niels en ik zien ze een voor een onderuit gaan. Inclusief mobiele telefoon in de hand. Jort en Richard blijven nog even zwemmen en we besluiten dan toch maar om terug te lopen.       Bij de vierde waterval is het heel rustig geworden, Jort en Richard grijpen hun kans en glijden een paar keer van de glijbaan. Als we uiteindelijk beneden zijn, duurt het nog ruim een uur voordat de bus er zal zijn. Het is ook de laatste bus van de dag en ik zie al meer mensen bij de bus staan, dan er plek zal zijn. Bij de Tourist Information vragen we wat een taxi kost. 1000 bath. We stemmen in. We betalen ongetwijfeld veel te veel en waarschijnlijk is het ook geen taxi. 1,5 uur lang drijfnat in een bus zonder ramen lokt ons niet aan. Binnen tien minuten staat er een auto voor ons klaar en nog voordat de officiele bus vertrok uit Erawan liggen wij fris gedoucht tv te kijken en heb ik alle vieze was bij de wasserette gebracht en 6 kilo schone was opgehaald!

Tweeten