Noodles in alle smaken.



5 juli 2014
Dag 7
Siem Reap




Dag twee van een bezoek aan Angkor Wat begint weer vroeg. Rond halfzeven aan de ontbijttafel en daarna gelijk de tuktuk in. We hebben dezelfde chauffeur als gisteren. Als eerste gaan we naar Angkor Thom. We rijden via de zuidkant binnen, een brug met allemaal gezichten van zo'n twee meter hoog. En dan onder een poort door met daarop nog grotere gezichten. Prachtig! Dan een stukje met de tuktuk naar de volgende tempel: Bayon. Eem tempel met vele torens met ook allemaal gezichten erop. Groter dan een voetbalveld en dit keer ook honderden toeristen. Wij zeiden tegen elkaar: een prima plek voor "Wie is de mol" om een spel te spelen. Je draait je om, gaat een trap af en neemt nog een afslag en je bent direct verdwaald...dat gebeurde ons dus ook. Ik bleef even wachten, de jongens gingen linksaf, het duurde en het duurde maar. Ik liep terug om te kijken waar ze waren, zag weer een trap en dacht: dan zullen ze daar wel afgegaan zijn. Nee..dan maar doorlopen en kijken waar het pad heenloopt en ondertussen gewoon genieten van alles om je heen.

Na kwartier maar teruggelopen naar de tuktuk. Even later komen Niels en Richard aan. Die waren Jort op dezelfde manier kwijtgeraakt.. Geen paniek. Niels blijft met mij achter in de tuktuk en Richard liep terug, maar zoeken in de tempel heeft echt geen zin. Na nog een kwartier kwam Jort rustig aanlopen. Hij had logisch nagedacht en was gelijk naar een van de uitgangen gelopen. En bij elke uitgang en parkeerplaats gekeken of het de onze was, bij de vijfde was het raak. Hij zei: "heeft mijn geluksarmbandje mij gelijk geluk gebracht". Op mijn vraag of hij niet geschrokken was: "nee hoor, en anders had ik gewoon tegen een bewaker gezegd: "can you help finding my father? en je had me toch ook twee dollar gegeven?" Ach ja, dat is ook zo!


     


     


We tukken verder, naar de volgende serie tempels. Niels heeft het wel gehad in de brandende zon. Het is dan ook weer bloedje heet. Hij mag in de tuktuk blijven en ik blijf bij hem. We rijden naar het eindpunt waar Richard en Jort uit zullen komen en halen alvast een blikje cola. Jort en Niels drinken nooit frisdrank, maar hier gaan we een beetje overstag. Jort vindt het nog steeds niet lekker, Niels wel. Niels en ik delen een cola en voor Jort kan ik een blikje appelsap vinden zonder koolzuur. Helemaal nat van het zweet komen Jort en Richard aangelopen. Ze hebben maar 1 van de 2 tempels gezien. Bij de eerste werden ze tegen gehouden. Jort was nog geen twaalf jaar en kon daarom niet naar binnen. Er waren wel meer zaken die niet meer mochten...




Bij de tweede tempel hebben ze geluk. De bewaker is even van zijn plek en de mannen klimmen de tempel op. Een behoorlijk steile trap loopt naar boven. Ook daar kunnen ze nog verder naar boven klauteren. Voor Jort weer een avontuur.


     


     




We besluiten terug te gaan naar het hotel. Alle kleding kan direct in de was en zo rond de middag laten we ons afzetten bij restaurant "de Blue Pumpkin". Schoenen uit en languit liggen op witte loungebanken en genieten maar! Het wordt saai, maar het eten is weer zoooo lekker!


     


En natuurlijk weer massagetijd: Jort, Niels en Richard gaan eerst voor de Dr. Fish en daarna de beenmassage. Ik heb het niet zo op die visjes en neem alleen een hoofd- en schoudersmassage. Ik had al zo'n vermoeden dat Jort zijn pet hier was blijven liggen de vorige keer en dat bleek ook zo te zijn. Jort dacht er zelf ook aan en vroeg zelf in het Engels of ze zijn pet hadden gevonden. Morgen kunnen we de pet weer ophalen; een collega masseur had de pet mee naar huis genomen. Ook weer opgelost!


     


Voor Niels kopen we nog een zonnebril en bij de supermarkt slaan we wat blikjes en lekkers in voor de WK wedstrijd Nederland - Costa Rica. Op het moment van spelen is het hier 3.00 uur 's-nachts. Daar hebben we het volgende op gevonden: de mannen slapen in de slaapkamer met de grootste tv en ik slaap in de andere. De wekker wordt op 3.00 uur gezet en dan zien we wel of ze wakker willen worden of niet. En als ze in slaap vallen, ook geen probleem, we kijken gewoon vanuit bed!