|
|
|
18 juli 2015 Dag 13 Huaihua - Fenghuang Richard en ik lopen 's ochtends naar het busstation Zuid aan de overkant en halen wat spullen voor het ontbijt. De bus naar Fenghuang vertrekt vanaf station Noord. Bij de info-balie krijgen we weer een handgeschreven briefje mee voor de taxichauffeur. Een ritje van een uur met een luxe touringcar en weer via de High Speed Highway. Fenghuang is een heel oud stadje en de binnenstad staat op de werelderfgoedlijst. Het stadje heeft een enorme aantrekkingskracht op Chinese toeristen. Om binnen de stadsmuren te komen, heb je redelijke prijzige kaartjes nodig. Via de achterdeur van ons hotel kun je zo naar binnen lopen over een klein brugje. Op de e-mail die we gekregen hebben, staat dat we op een bepaald punt moeten wachten. "Roi" moeten bellen en dan komt de rest vanzelf. En ja hoor. Roi neemt ook twee meiden mee en die vallen als een baksteen voor onze jongens. Ze kunnen er niet over uit, so cute! De hotelkamer is karig, geen handdoeken, vies en er is geen ventilator. Wat met deze hitte best lastig is. J&N zien dat soort dingen nooit en vinden alles prachtig. "He vet, een balkon, oh gaaf, we slapen op de grond". We laten ons tegenover hen dan ook niet al te negatief uit. We gaan er direct op uit. Er komt nog wel een politie-agent naar ons toe om te zeggen waar we de toegangskaartjes kunnen kopen. We lopen wel wat die kant op, maar slaan dan een ander padje in. De binnenstad is een groot doolhof van kleine steegjes en een aaneengesloten rij van kraampjes met armbandjes, tasjes en alle spullen die we in Cambodja en Thailand ook zagen (onze fruitmand, potloden etc). En volgend jaar ligt het vast bij de Action in Nederland. Niels vindt al die spullen echt helemaal geweldig.  
 Ook wij zijn natuurlijk weer een attractie op zich en we gaan regelmatig op de foto. Het is hier zo'n kermis, dat ik de jongens bijna toestemming geef om zelf op straat te gaan staan met een bordje ervoor. Ze hebben gelezen dat drie Engelse kinderen dat vorig jaar ook gedaan hebben (tot afgrijzen van hun ouders) en dat ze binnen een uur 80 Yuan in the pocket hadden.  's Avonds maken we nog een ronde. Dan langs de hoofdstraat. Ik gruwel ervan. Bij elk restaurant staan kooien met levende dieren erin en je kunt kiezen wat je wilt eten. Wordt geslacht waar je bij staat. Slangen, konijnen, eenden en hele grote vissen. Op vakantie eet ik altijd vegatarisch en dat blijf ik nog even zo houden. Ook de geur maakt Niels en mij heel erg misselijk. Het is smoordruk in de stad. Je kunt je op de brug laten verkleden en dan worden er actiefoto's gemaakt en meisjes in klederdracht proberen je naar een show te lokken. Jort zei nog: "Zulke meisjes kijken nooit blij". 
 In een overdekt gedeelte worden sneltekeningen gemaakt "voor weinig". Jort en Niels besluiten samen dat dit wel een mooie verjaardagkado voor mij is. En ze nemen plaats. Ze hebben niet in de gaten dat ze complete opstoppingen veroorzaken in het gangpad. Richard kan er nog een klein stukje van filmen. Ik wacht ondertussen tot ze klaar zijn en Richard gaat in de oude stad nog wat foto's maken. Jort is als eerste klaar en zegt: "ik ga nog even bij de andere winkeltjes kijken". En weg is ie. Ik erachter aan, maar in de mensenmassa is dat lastig. Ik weet welke winkel hij bedoelde en samen kijken we naar wat ze allemaal in de aanbieding hebben. Vooral veel Minions! De kinderen zijn hier zo'n opvallende verschijning, we kunnen ze echt niet alleen laten. Dus direct weer terug naar Niels, waar Richard ook al staat te wachten. De tekening is redelijk gelukt. De tekenaar had wel moeite met de Nederlandse ogen, ze hebben een beetje een Chinese look gekregen, maar eerlijk is eerlijk, hij heeft z'n best gedaan!  Na een paar uur rondhangen in alle drukte hebben we het wel gezien. Al die groepen Chinezen die achter een vlag aanlopen, waarbij de tourleader met microfoon wat duidelijk probeert te maken. Chaos! We halen nog wat fruit bij de supermarkt en gaan terug naar ons hostel. Leuk om een keer te zien, maar mooi dat we hier niet langer dan een dag verblijven! |
|
|
| Tweeten |
|