Rain and Wind Bridge bij Sanjiang



16 juli 2015
Dag 11
Sanjiang




Een heerlijke rustdag vandaag. We hebben besloten een dag extra in Sanjiang te blijven, morgen naar Huaihua te rijden en vervolgens de geplande route te vervolgen. Zoals gezegd is er niet veel in Sanjiang te doen. Op de 'Wind and Rain Bridge' staan een aantal verkopers die hun best doen om het kleine aantal (Chinese) toeristen die langskomen iets te verkopen. Voor de rest zitten ze voor hun restaurants of werken ze in het veld.

Het dorp ziet er mooi uit met zijn houten huisjes, drumtorens en 'wind en regen bruggen'. Omdat het tussen de bergen is ingeklemd is het het een smal lang dorp met veel kleine straatjes en af en toe wat rijstvelden ertussen. Daartussen kronkelt natuurlijk de rivier. Erg mooi om te zien.


     




Eigenlijk vinden we zulke 'rusige' dorpjes leuker dan dee toeristische plekken. Je ziet meer van het gewone leven van de bewoners. En je maakt eerder contact. Dat gaat sowieso al gemakkelijk. Tot nu toe geen Chinezen gezien die je niet willen helpen en het rochelen en spugen van de Chinezen valt heel erg mee. Het wordt trouwens ook ontmoedigd. Bij een aantal attracties hebben we al borden gezien dat er niet gespuugd mag worden. Daarnaast wil eigenlijk iedereen die je aanspreekt je wel helpen. Dat gaat niet altijd goed omdat we elkaar niet verstaan, maar ze doen hun best. Als je wat durft te vragen en te gebaren kom je er wel. En in veel gevallen is er wel weer iemand die een woordje Engels kent.




We lunchen in een van de dorpjes en dan horen we een bekende stem: "Hallo, jullie ook weer hier?" Een Belgisch-Chinees stel wat we bij de rijstterrassen ontmoet hebben is hier ook. We kletsen even op straat en zeggen tegen elkaar: "volgende keer drinken we een biertje!". Niels en Richard kijken ook nog even bij de theepluksters bij de rivier. Niels heeft een aantal weken geleden een werkstuk gedaan over thee en weet er veel van. Ook dat ze bij het plukken alleen de jonge kleine blaadjes pakken. Zo gaat het inderdaad. De mand van de theeplukster zit vol met kleine blaadjes en Niels mag ook even meehelpen met plukken.




Het diner nemen we in ons eigen hotel en er zijn ook een Amerikaan en een Spanjaard aangekomen. Ze vertellen elkaar stoere reisverhalen. De Amerikaan kan ook Chinees en verbaast zich erover dat de Spanjaard zichzelf zonder Chinees ook prima weet te redden. Wij zijn met een kaartspelletje bezig en dan stapt Jort op hen af en vraagt of ze een goocheltruc willen zien. Jort redt zich zo goed in het Engels, echt leuk. Hij laat hen een kaart trekken en weet daarna de kaart uit het kaartspel te toveren. Ze hebben de grootste lol en snappen niet hoe hij het doet. Ook de eigenaar komt erbij en ook hij snapt het niet. Stoer!