Watermolen bij Sanjiang



15 juli 2015
Dag 10
Longsheng - Sanjiang




We slapen allemaal niet best. Voor Niels en mij samen is een eenpersoons bed een beetje te klein. Ook is het te warm voor een laken en te koud voor zonder. We worden allemaal wat duf wakker. Het uitzicht vanuit het raam is nog steeds prachtig en we zien de ochtendmist boven de rijstvelden hangen.

Het ontbijt valt ook erg tegen, de toast lijkt wel gebraden in olie. We proberen er wat van te eten maar het smaakt zoals het ruikt; niet lekker. We gaan met een lege maag en volle bepakking de terugweg aan! Het lopen gaat goed en we zijn in een halfuur beneden.




Om naar het busstation in Longsheng te komen pakken we een gele parkbus. Een ritje van zo'n 90 minuten. In de grote stationshal halen we snel wat eten en drinken en gaan J&N naar het toilet. Ze komen er bijna kokhalzend weer uit. Zo smerig. En de geur was ook niet te harden! Ze weten dat ze zo min mogelijk aan moeten raken en daarna snel de handen schoon maken.

We kunnen kiezen om met de bus of een taxi te gaan. Als we met de bus gaan moeten we vanaf het busstation van Sanjiang ook met de taxi. Ons hotel ligt namelijk een 'half uur' vanaf Sanjiang. We besluiten daarom een taxi te nemen die ons in een keer naar het hotel brengt. We hopen er met een dik uur te zijn en dan hebben we de hele middag nog vrij om rond te kijken in het dorp.


     


Helaas, helaas, de laatste 20 kilometer zijn ze met een nieuwe weg bezig. We rijden stapvoets, vaak wachten en waar we over heen kunnen rijden is erg slecht. We rijden in een mist van stof. Alleen een stofkapje lijkt me niet genoeg voor de mensen die aan de weg werken!

Uiteindelijk komen we aan in Dong Village. Een heel oud dorpje met allemaal houten huisjes. De tijd lijkt stilgestaan te hebben. In de rivier staan zeker 10 waterratten. Gemaakt van boomschors en bamboe. Ze brengen het water uit de rivier omhoog om via een irrigatiesysteem het land en de rijst van water te voorzien. Een hele oude 'wind en regen brug' verbindt beide oevers. En in het dorpje zien we onze eerste Drum Toren. Het is een soort ontmoetingsplek voor ouderen.




     


De middag brengen we door in onze kamer of in de gezamenlijke ruimte beneden. Op het balkon hangt Richard een waslijn en ik was een paar kleren. Als het snel droogt, dan komt er nog een volgende ronde!

Met de eigenaar nemen we onze route door en wat de meest handige opties zijn. Jort heeft oorpijn gekregen en met onze drupjes gaat het redelijk, maar de pijn gaat niet weg. Ik denk dat we morgen of overmorgen naar een (huis)arts moeten en dan zitten we liever in een wat grotere stad. De eigenaar spreekt goed Engels en we bepalen samen de route voor de komende twee dagen. De vereenvoudiging van de route heeft als voordeel dat we hier nog een dag langer kunnen blijven.

's Avonds lopen we nog een rondje door het dorp, gaan we douchen en kijken de jongens een filmpje. Wij halen weer een paar nieuwe boeken binnen via de digitale Vakantiebieb en liggen tot laat te lezen op bed. Backpacken is af en toe hard werken, maar toch vooral relaxen, genieten van de omgeving en ontspannen!