Boston airport

7 augustug 2017 Dag 1 Dusseldorf - Amsterdam - Boston We staan vroeg op en rijden rond half zeven van huis richting Dusseldorf. Airport Dussseldorf bevalt ons altijd erg goed, parkeren bij de achterdeur, paar honderd meter lopen en we staan direct in de juiste terminal. Ik heb via de KLM vluchtassistentie aangevraagd. En dat was helemaal super! Direct nadat we onze koffers hebben ingecheckt, staat er een rolstoel voor mij klaar. Ik word door mijn persoonlijk assistent snel naar de juiste plek geduwd. De mannen kunnen mij nauwelijks bijhouden en binnen no-time zitten we bij de gate! Vervolgens brengt de rolstoeltaxi ons als eerste naar het vliegtuig en hijs ik mijzelf in alle rust de trap van het vliegtuig op. Nadeel van een goedkoop ticket is wel dat we nog even moeten overstappen in Amsterdam, een vluchtje van maar 30 minuten. Ook in Amsterdam staat er assistentie klaar en een rolstoeltaxi. De overstaptijd is maar een uur en met alle extra checks voor Amerika en vertrek van een andere terminal was de persoonlijke assistentie heel fijn. We stapten als één van de laatsten in het vliegtuig en vertrokken vrij snel voor de vlucht van ruim 7 uur naar Boston! We vermaken ons prima, slapen af en toe wat en stappen redelijk fit uit in Boston. Ook heb ik weinig last van mijn enkel gehad dankzij kousen en een brace. Er is geen persoonlijke assistentie voor mij, maar er staat wel een rolstoel voor mij klaar. Richard duwt me en we hoeven weer niet te wachten. We staan in de lege rij voor diplomaten en rolstoelen en worden direct geholpen bij de douane. Alle papieren zijn in orde, we kunnen alle vragen beantwoorden en een paar minuten later pakken we onze koffers en staan we buiten! Met een shuttlebus gaan we naar de locatie waar alle autoverhuurders zitten. Richard regelt alles en twee uur nadat we geland zijn, rijden we Boston in. Een beetje onwennig missen we een afslag en moeten daardoor helemaal door het centrum van Boston naar ons motel. Het is rustig en we redden ons prima. We hebben een gigantisch grote auto. Niels gilde al: "we hebben een bus papa"! Het is een Dodge Caravan met schuifdeuren en voor ons allemaal een grote leren stoel. De jongens kunnen hun stoel bijna plat leggen en checken snel alle vakjes en knoppen. Als ze de stoelverwarming ontdekken en die aanzetten, storten ze beiden binnen een minuut in slaap. Na een uurtje zijn we bij de motel 6 en checken snel in. Of het een vooruitziende blik van Richard was weet ik niet, maar hij heeft maanden geleden een kamer gereserveerd voor gehandicapten! De badkamer is voorzien van beugels en een douchebankje... We hebben allemaal verschrikkelijk veel trek, in Nederland is het inmiddels ver na middernacht. Ons motel is omringd door fastfoodketens en we kiezen voor de Pizzahut. We delen een Large pizza en om 21.00 Amerikaanse tijd vallen we allemaal heel snel in slaap. Het avontuur waar we de afgelopen maanden naar uit gekeken hebben, kan beginnen! We hebben vandaag 70 mile gereden.