Vliegdag.



6 augustus 2014
Dag 39
Bangkok-Dubai-Dusseldorf



Het wordt ochtend en we pakken voor de laatste keer in. Richard valt het op dat het aantal spullen minder is geworden. De toilettas is nagenoeg leeg, tandenborstels gooien we weg na het poetsen. Ik voel me gelukkig best redelijk. Het ontbijt is erg goed en spotgoedkoop. Toast met jam/boter, thee en sinasappelsap voor 50bath (iets meer dan een euro). Om tien voor acht wordt er op de deur geklopt en komt er iemand vragen of we klaar zijn om te vertrekken. Hij controleert zelfs of we niets vergeten zijn (stekkers in stopcontacten etc). We lopen naar beneden en gooien de tassen in de bus. Tien minuten later staan we al in de vertrekhal.

Ook het inchecken verloopt soepel en snel. Jort en Niels willen ook graag hun rugzak ingecheckt hebben. Wat ons betreft geen probleem, er zit alleen kleding in. De grote rugzak en de twee kleine rugzakken van de jongens wegen gezamelijk 26 kilo. Dat is niet echt een probleem. We mogen namelijk 30 kilo per persoon meenemen in het vliegtuig. We blijven ons verbazen over de enorme koffers die andere gezinnen op de band plaatsen. We weten zeker dat sommige gezinnen niet genoeg hebben aan de 30 kilo per persoon.


     


     


     


     



Bij de Duty Free kunnen we toch ons laatste geld nog kwijt. We hebben er een kwartier voor. Jort kiest een 3D kubus en Niels een goocheldoos met electrische proefjes (of zoiets :-). Dan nog een zakje mars en een rittersport en is de portemonnee leeg.

Op dit moment vliegen we naar Dubai. Een mooi moment om terug te kijken op de afgelopen weken. Het vliegen met Emirates is erg goed verzorgd, veel aandacht voor de kinderen met eten/presentjes en een perfect flight entertainmentsystem. De weken zijn voorbij gevlogen, maar tegelijkertijd ging het ook langzaam genoeg om te genieten van de dagen en wat we meemaakten.

Overnachtingen
We hebben onderweg veel tijd gestoken in het boeken van de overnachtingen. Hiervoor gebruikten we vier apps: Airbnb, Booking.com, Agoda en Tripadvisor. Vooral Tripadvisor heeft ons op hele prettige overnachtingsplekken gebracht. De Don Boscoschool in Sihanoukville en de Greenhouse in Kampot, het resort in Krabi en bijvoorbeeld ook ons airporthotel van vannacht. De reviews klopten altijd en we wisten min of meer wat we verwachten konden. Het is laagseizoen in Cambodja en Thailand en ook op het laatste moment waren er altijd familiekamers vrij. In Kanchanaburi hebben we twee nachten in gedeelde kamers geslapen. Agoda heeft in Azie meer keuze dan Booking.com. Het zoeken en boeken gaat prettiger met de Booking.com app. De tijd die we erin hebben geinvesteerd was het meer dan waard. Ook hebben Jort en Niels bijna elke dag gebruik kunnen maken van een zwembad, zee of rivier. Airbnb heeft ons verrast en is een aanrader. Het is prettig om tussen hotelovernachtingen door een eigen appartement te hebben. Beide keren met wasmachine, uitgebreide keuken en zwembad(en).

Internet
We waren natuurlijk erg afhankelijk van internet. Zowel in Cambodja als in Thailand is er overal snel internet te vinden. Bij de hotels, maar ook bij restaurants, koffietentjes, in de bus: overal is Wi-Fi. In Cambodja is het zelfs nog iets beter geregeld dan in Thailand.

Budget
Vooraf hadden we een dagbudget bepaald van 100 euro per dag. Hier 'moesten' we alles van doen, hotelovernachtingen, vervoer met bussen, taxi en tuktuk, 3 maaltijden per dag, tussendoortjes en af en toe een uitje. We hebben de balans nog niet opgemaakt, maar we komen er niet veel overheen. Cambodja en midden Thailand zijn goedkoop, het zuiden van Thailand vonden we duur in vergelijking met de weken ervoor. Reizen met bus en trein is spotgoedkoop. Anderhalf uur in de trein voor vier personen kost iets meer dan een euro. Vier uur in de bus bus reizen kost zo'n 3 euro per persoon. Als dure uitspatting hadden we het retourticket Bangkok - Krabi van AirAsia, kosten 275 euro voor vier personen. Bijkomend voordeel: we waren er in 1,5 uur.

Hygiene en gezondheid
Richard heeft een paar dagen buikgriep gehad en ik kreeg gisteren koorts. We dronken water uit flessen, tandenpoetsen deden we wel met kraanwater en we vergaten regelmatig onze handen te wassen na een lange reisdag. We aten een paar keer op avondmarkten, dagelijks gesneden fruit en alle salade die bij de maaltijden werd geserveerd aten we op. Ook dronken we altijd ijsklontjes in ons drinken. Dit is ons erg meegevallen. Ik had verwacht dat we daarvan diarree zouden krijgen. en verkouden zouden worden van de airconditioning. We lopen toch de hele dag airco in, airco uit.

Niels is behoorlijk geprikt door de muggen, ondanks smeren met Deet. En hier heeft hij ook best last van gehad. Bij de drogist in Cambodja hebben we een smeerseltje gekocht wat erg goed hielp en direct desinfecteerde. De open plekjes smeerden we wel in met jodium als hij in de rivier gezwommen had. Niels en ik verbranden snel, een grote fles P20 is bijna op. Alleen tijdens ons dagje uit naar Railay zijn we een beetje verbrand. Niels vooral in zijn gezicht.

Weer
Thailand en Cambodja waren warm, erg warm. Zodra je 's ochtends naar buiten liep, begon je ook gelijk druppels te zweten. De hitte is afmattend en het liefst loop je de hele dag in een ruimte waar de airco aanstaat. Maar als je iets wilt zien of doen, zul je de hitte toch in moeten! Een zwembad erbij was voor ons dus wel een vereiste. De zee is niet verkoelend, eerder warm. Zwembaden zijn ook niet koud, maar wel verfrissend.

Van het regenseizoen hebben we nauwelijks last gehad. We hadden verwacht dat er bijna elke dag wel een tropische bui zou vallen. Het heeft echter maar zo'n vier keer echt geregend in onze vakantie. Alleen bij de Erewan watervallen zijn we verrast en nat geregend. De andere keren waren we binnen of zwommen we in de zee.

Tot slot
Wij hebben opnieuw een aantal bijzondere weken als gezin meegemaakt. En er zijn mooie herinneringen bijgekomen. Reizen blijft toch een favoriete tijdsbesteding van ons allemaal. Het is een prettig gevoel dat je wekenlang uit een rugzak kunt leven en niets mist. En dat je niet weet hoe je dag zal verlopen of waar je de volgende dag slaapt. We gaan er altijd vanuit dat het goed komt, dat we op de bestemming zullen komen die we gekozen hadden. En in Thailand en Cambodja is het reizen wat dat betreft een makkie. Cambodja heeft ons verrast; wat een gastvrij land met een ongelooflijke geschiedenis. De eerste paar dagen in Thailand zei ik tegen Richard: "ik mis Cambodja".

Richard en ik hebben eigenlijk elke vakantie dezelfde rolverdeling. We bepalen samen waar we heen willen gaan. Dat klinkt niet al te moeilijk maar omdat we geen vaste route hebben komen soms veel opties op tafel. Ook omdat de wijze van vervoer een rol speelt. Hebben we zin om lange tijd te reizen of doen we rustig aan? Dan doe ik het voorwerk van de hotels. We bekijken dan samen de opties en maken de keuze. Ik regel alle geldzaken en houd de was bij. Ook schrijf ik meestal de teksten voor onze site. Richard ordent alle foto's en zorgt voor de lay-out en het uploaden van de site.

Jort en Niels bewegen zich op reis alsof ze het altijd doen. Zijn direct gewend en overal thuis. Jort regelt veel zelf in het Engels. Loopt na afloop van een vliegreis naar een van de stewardessen om aan te geven dat de touchscreen op stoel 75E niet werkt. Vindt het leuk om de rekening te betalen aan de bar in het restaurant en zelf boodschappen te doen bij de 7Eleven. Vraagt om een ander theezakje bij de thee en beide jongens bestellen zelf in het Engels hun eten van de kaart. En hebben elke tuktukchauffeur betaald. Ze droegen automatisch hun eigen rugzak. We liepen er niet veel mee, hotel uit, taxi in. Toen Jort op het vliegveld in Krabi een Nederlandse vader de koffers van het gezin in een taxi zag stoppen, riep hij verontwaardigd: "jemig, die meiden hoeven alleen maar een schoolrugzakje te dragen".

Dat er in Dubai veel zwart gesluierde vrouwen lopen, mannen in witte gewaden, in Cambodja veel gehandicapte mensen waren, het lijkt wel of ze nergens van op kijken. Maar toch vallen ze wel dingen op. Kinderen die op straat iets moeten verkopen, vaders die niks doen. Ze hebben thuis de serie "Stefpacking" gekeken op Ned3 en vooral de aflevering over Vietnam was treffend over wat ze hier zagen.

Het reizen nam vooral veel energie van Niels. De indrukken moeten natuurlijk wel verwerkt worden. Met zijn mp3 en eigen muziek kon hij zich afsluiten en vervolgens in slaap vallen. Zittend op de veerboot of desnoods aan tafel. Niels stond ook het meest in de belangstelling. Dagelijks werd hij aangeraakt door vreemden, werden er foto's van hem genomen of vroegen ze hem wat. Hij ging daar rustig mee om en liet de mensen maar gaan. Jort vond het af en toe wel vervelend dat mensen hem vast pakken.

Het verslag bijhouden doen we eigenlijk voor onszelf. Als je me nu zou vragen: "hoe was de vakantie?" Dan zou ik zeggen: "leuk". Veel dingen die je hebt gedaan vergeet je. Als we de dagen teruglezen en de plekken zien waar we geweest zijn, dan komen er veel meer herinneringen boven. En dat jullie meelezen, vinden we natuurlijk heel leuk! Dank voor jullie reacties op onze blogs, op Facebook en via whatsapp.

Wij hebben veel gezien en gedaan en nog veel meer niet gezien en gedaan. We houden van 'slow travelling'. Geen rondreis waarbij je alle hoogtepunten van een land ziet. Maar meer genieten van waar je bent. Daardoor zien we misschien lang niet alles van wat andere reizigers zien. Maar we ervaren wel wat meer de dagelijkse gang van zaken. En daarnaast vinden we het erg prettig dat we per dag kunnen beslissen of we blijven of verder reizen. Verder 'moeten' vinden we niet in onze vakaties thuis horen.

Van deze reis gaan we de komende tijd nagenieten. Souvenirs hebben we niet gekocht, maar wel 2274 foto's gemaakt en 2,5 uur gefilmd.